We denken altijd dat we morgen de tijd nog hebben. Maar wat als morgen er ineens anders uitziet dan je had verwacht?
Op mijn 26ste werd ik keihard geconfronteerd met dat soort vragen. In één klap leek mijn toekomst onzeker.
Wat als mijn toekomst er anders uitziet dan ik had gedacht?
Welke dromen wil ik nog najagen, welke plekken wil ik nog ontdekken?
Terwijl mijn bucketlist door mijn gedachten flitste, besefte ik iets wezenlijks: Wat ik al heb beleefd, de dromen die ik al heb waargemaakt, die blijven van mij. Hoe de toekomst ook loopt, niemand kan me die momenten ooit nog afnemen.
Toen ik dacht dat mijn toekomst verdween
Maandag 6 januari. Dag vier in het ziekenhuis.
Een van de mentaal zwaarste dagen van mijn leven. De KNO-artsen en neurologen hadden vastgesteld dat ik een verlamming in mijn keel had, maar de oorzaak was nog een raadsel. MS, ALS, Parkinson – die woorden vielen. En op dat moment stond mijn wereld even stil.
Wachten op een diagnose is een mentale achtbaan. Twijfels. Angst. Gedachten die alle kanten op schieten.
Waarom ik mijn dromen nooit meer uitstel
Toen ik ziek werd, was ik zo blij dat ik de afgelopen jaren voor mezelf had gekozen. Nog nooit had ik zo sterk gevoeld hoe waardevol het was dat ik veel mijn dromen had nagejaagd. Ik heb gereisd, mezelf ontwikkeld, mijn leven vormgegeven zoals ik het wilde. De juiste mensen om me heen verzameld, prachtige herinneringen gemaakt!
Mijn diagnose is geen reden om stil te staan. Integendeel, het geeft me de drive om nog bewuster en intenser te leven. De mindset die ik afgelopen jaren heb ontwikkeld, helpt mij nu, niet alleen met het omgaan van de ziekte, maar ook het waarmaken van mijn dromen die ik nu nog steeds heb!
Dromen?
Vroeger dacht ik dat dromen iets groots en onbereikbaars moesten zijn. Maar ik heb geleerd dat een droom veel meer is dan dat. Het is een vonk van verlangen, een visie van wat mogelijk is. Dromen geven richting, dagen je uit om te groeien en moedigen je aan om het leven te creëren dat echt bij je past.
De vreugde van iets nieuws leren, doen waar mijn hart sneller van gaat kloppen. Genieten van een spontaan moment, een diep gesprek, of simpelweg bewust genieten van het nu.
Nu, met een diagnose en een goed vooruitzicht – al wordt het een lang en pittig revalidatieproces – weet ik één ding zeker: mijn dromen blijven leidend.
Het tempo ligt anders, de aanpak verandert, maar uitstellen? Nooit.
Jaa, ook nu midden in mijn revalidatie!
Zelfs nu, met mijn revalidatietraject, een neusmaagsonde en minder energie, ben ik met Brian een week naar Gran Canaria geweest. De vrijheid van reizen, nieuwe culturen, prachtige natuur – dat gevoel wilde ik terug.
En ondanks alles, lukte dat.
Even weg uit de medische molen, mijn lichaam en mindset een reset geven. Het herinnerde me eraan dat je, hoe moeilijk de situatie ook is, er altijd nog keuzes zijn.
Wat zijn mijn dromen?
Reizen is een van mijn dromen, maar mijn verlangens reiken verder.
Eén van mijn grootste dromen is anderen te inspireren en te helpen. Als kwaliteitsverpleegkundige doe ik dit al, maar na alles wat ik heb nu heb meegemaakt, voel ik dat mijn impact verder mag reiken.
Terwijl ik dit blog schrijf, groeit het besef alleen maar sterker. De verhalen en reacties die ik ontvang laten me zien hoe waardevol het is om mijn ervaringen te delen. Jullie woorden inspireren mij en dat motiveert me om door te gaan, want ik ben volop bezig met het verwezenlijken van mijn droom, en binnenkort wordt dat zichtbaar!
Reactie plaatsen
Reacties
Hallo Robin,
Ik las pas wat je allemaal ondertussen hebt doorstaan en hoe je leven op je kop gezet werd.
Wat zal dat ook moeilijk voor je zijn, maar zoals ik je een beetje ken, als een stoere zelfverzekerde vrouw die een groot doorzettingsvermogen heeft en haar dromen naleeft en waar geen grenzen in zijn. Dat wens ik je ook toe ook zoals je zelf schrijft misschien even in een lager tempo . Heel veel sterkte en hou je positiviteit en ik hoop je toch snel weer een keer te spreken. Met hartelijke groet, Ton.
KLASSE X
👍🏻👍🏻💪🏻❤️
Hallo lieverd, wat ben jij een topper! Je verhaal roept veel herinneringen op, niet zozeer op medisch vlak maar wel over dromen en verwachtingen. Ik vraag me de laatste tijd wel eens af; wat heb ik nu allemaal bereikt en wat mis ik in mijn leven! Vaak kom ik er dan negatief uit, maar gelukkig zijn er ook steeds meer dingen aan het licht die positiever zijn. Ik denk dat ik daarom ook zo trots op jouw ben en veel positieve drive uit jouw verhalen haal! Ga vooral zo door en doe wat je graag wilt! 🥰